PUSHTUES m.
Ai që pushton tokat e një vendi tjetër, ai që shkel e shtyp një vend tjetër; agresor. Pushtuesit e huaj. Në kohën e pushtuesve osmanë.
PUSHTUES mb.
Që pushton tokat e një vendi tjetër; që mban me dhunë në gjendje pushtimi një vend tjetër. Shtet pushtues. Fuqitë (forcat) pushtuese.