PYETËS m. drejt. vjet.
Gjyqtar hetues.
PYETËS mb.
1. Që shpreh pyetje; që bëhet si pyetje. Sy (vështrim) pyetës. Fletërrufe pyetëse. Në mënyrë pyetëse.
2. gjuh. Që shërben për të pyetur; që përmban një pyetje. Përemër pyetës. Ndajfolje pyetëse. Fjali pyetëse.