PËRBETUAR m.
- Ai që merr pjesë në një përbetim; komplotist. Zbulimi i të përbetuarve.
PËRBETUAR mb.
- I vendosur e i palëkundur në qëndrimin e tij. Ishte i përbetuar.
- Që s'lë gjë pa bërë për të dëmtuar tjetrin i betuar. Armik i përbetuar.
PËRBETUAR m.
PËRBETUAR mb.