Përtac ‹ kuptimi

PËRTAC mb.

1. Që nuk ka dëshirë të punojë, që i pëlqen të rrijë pa punë, dembel; i ngathët, i plogët. Njeri përtac. Gjumi i tepërt të bën përtac. Mos u bëj përtac!
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. S'luan nga vendi përtaci.

Shih edhe: etapë depërtim depërtoj cipëruar bërhapë kërpëz lopërt hapërdaj epërm epërsi