QAFËSHTREMBËR mb.
1. Që e ka qafën të shtrembër; që e mban kokën mënjanë, zakonisht për shkak të ndonjë ceni në qafë. Burrë qafështrembër. Grua qafështrembër.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.
QAFËSHTREMBËR mb.
1. Që e ka qafën të shtrembër; që e mban kokën mënjanë, zakonisht për shkak të ndonjë ceni në qafë. Burrë qafështrembër. Grua qafështrembër.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.