QELBANIK mb. shar.
1. Që rri shumë i papastër që e mban veten, veshjen dhe vendin përreth shumë të fëlliqur, i ndyrë. Fëmijë qelbanik. Vajzë (grua) qelbanike.
2. fig. Që ka plot vese të ulëta, që është i prishur nga ana morale e shpirtërore, i ndyrë, i fëlliqur. Fashistët (spiunët) qelbanikë.
3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.