QERM m.
1. Buza pak e ngritur anës arës, që e ndan atë nga një arë tjetër, ledh; rrip toke i papunuar rreth një are; qenar. Qermi i arës. I bie qermit e jo mesit të arës.
2. Pjesa pak më e ngritur e vatrës nga ana e oxhakut, ku mbështeten drutë e zjarrit. Qermi i vatrës.
3. Rrethi i ngritur mbi tokë në grykën e pusit. Iu afrua qermit të pusit.