QIMEHIRTË mb.
1. Që e ka qimen të hirtë (zakonisht për kafshët). Kalë (pelë) qimehirtë. Ujk qimehirtë.
2. Që i ka flokët të thinjur. Plak qimehirtë.
QIMEHIRTË mb.
1. Që e ka qimen të hirtë (zakonisht për kafshët). Kalë (pelë) qimehirtë. Ujk qimehirtë.
2. Që i ka flokët të thinjur. Plak qimehirtë.