QËMTOJ kal.
- Mbledh çika-çika a fije-fije, duke kërkuar aty-këtu a duke zgjedhur. Qëmtoj kallinjtë e mbetur (vilet e rrushit pas vjeljes). Qëmton kokrrat. Qëmtoj në shportë. Pulat qëmtojnë në oborr. Dhentë qëmtonin ndonjë fije bari.
- fig. Mbledh pak nga pak e me kujdes të dhëna të hollësishme, lëndë ose copa nga burime të ndryshme për një punë të caktuar. Qëmton fakte. Qëmtoj shembuj (citate, mendime). Qëmton fjalë (shprehje të rralla) nga goja e popullit.
- jokal. vet. veta III. Bie ngadalë dëborë e imët a shi i hollë. Qëmton dëborë. Qëmtonte një shi i imët. Filloi të qëmtonte.
- * Po e qëmton gjumi po i vjen për gjumë, po e zë gjumi dalëngadalë, po i mbyllen sytë nga gjumi.