REZIL m. bised. shar.
- Njeri i pacipë e i pafytyrë, njeri i poshtër. Mos rri me atë rezil!
- si mb. I pacipë e i pafytyrë, i poshtër.
* E bëri rezil: e shau rëndë para të tjerëve për diçka të keqe që kishte bërë, i mori fytyrën, e poshtëroi, e turpëroi para të tjerëve.