Rrudhës ‹ kuptimi

RRUDHËS mb.

1. Që ka vetinë të mbledhë cipën e gojës e të gjuhës (për disa lëndë të athëta a të hidhura). Veti rrudhëse.
2. gjeol. Që ka të bëjë me formimin e rrudhave të tokës. Lëvizje rrudhëse.

Shih edhe: rrudhë rrudhem rrudhët rrudh rrudhje rrues rrudhac rrudhur rruhem