RUAJTËS m.
- Rojë; rojtar.
- Ai që ngarkohet për të mbajtur a për t'u kujdesur për diçka. Ruajtësi i vulës (i thesarit). Ruajtës i monumenteve. Ruajtës i rendit.
- Bari. Ruajtës i derrave (i lopëve).
- Ai që e mban diçka të pacenuar; ai që nuk heq dorë nga diçka ose që i qëndron asaj besnik. Ruajtës i traditave (i zakoneve). Ruajtës i folklorit. Ruajtës i trashëgimit kulturor e letrar.
RUAJTËS mb.
- Që bën rojë, që ruan. Anije ruajtëse.
- Që shërben për të mbrojtur diçka që të mos prishet. Lëng ruajtës.