Rëngë ‹ kuptimi

RËNGË f.

1. Tingëllima e ziles; krismë, buçimë. Rënga e zileve të mushkës. Rënga e pushkës (e topit). Dëgjohet rënga.
2. Rënkim i thellë, ofshamë. Nxori një rëngë të madhe. Zuri rëngën e rënkon.

Shih edhe: rënë rëntgen rëngëmadh rënie rënës rëndë rëndem rëndesë rëndues