SARAF m. vjet.
- Ai që merrej me ndërrimin e monedhave të ndryshme për të nxjerrë fitime; tryezar. Dyqani i sarafit. Tryeza e sarafit. Ndërronin paratë te sarafi.
- keq. Njeri shumë dorështrënguar, koprrac, dorërrudhur. Ishte saraf i madh.
- si mb. ~, ~E keq. Dorështrënguar, koprrac. Njeri saraf. Grua sarafe.