Shëtitur ‹ kuptimi

SHËTITUR mb.

Që ka qenë në shumë vende, që ka bredhur shumë; që ka shëtitur dhe ka parë e ka dëgjuar shumë gjëra, i dalë. Njeri (plak) i shëtitur.

Shih edhe: shëtit shëtitore shëtitës shëtitje shëmtirë shëmtuar shëmti shënuar shëmtim