SHELQËROR m.
- 1. Dru i gjatë me shumë veshë a grremça, që e ngulin në tokë në stane për të varur në të napat e djathit ose enët e bulmetit. Dru për shelqëror.
- 2. Furkë për të mbajtur hardhitë ose degët e pemëve kur janë shumë të ngarkuara me rrush a me fruta. I vë një shelqëror hardhisë.
- Plori e shelqërori shih te PLOR,~I.