SHESHTË mb.
- 1. Që e ka sipërfaqen të drejtë, pa të ngritura e pa gropa, i rrafshët; që e ka sipërfaqen të lëmuar. Vend (truall) i sheshtë. Fushë (rrugë, sipërfaqe) e sheshtë. Limë e sheshtë.
- 2. I nderë, i përfushtë; i cekët (për enët); kund. i thellë. Pjata të sheshta.
- 3. Që nuk ka takë ose që ka takë shumë të ulët. Këpucë (sandale) të sheshta.
- 4. fig. Që nuk ka pengesa a vështirësi; i hapur, i shtruar. Rrugë e sheshtë. Kjo punë nuk është aq e sheshtë sa duket.
- Shtyp i sheshtë shtypshkr. mënyrë shtypi: shkronjat e radhitura a të derdhura e të faqosura, figurat, skicat etj. vendosen në një rrafsh horizontal.