SHKATHTËSI f.
- Të qenët i shkathët, vetia e atij që është i shkathët, zhdërvjelltësi; kund. ngathtësi. Shkathtësi politike. Me shkathtësi të madhe. Shkathtësia e duarve (e mendjes). Shkathtësi në punë. Tregoi shkathtësi. Vepron (përgjigjet) me shkathtësi.