SHOKË f.
- 1. Brez leshi i gjerë e i gjatë dhe me shumë ngjyra, me të cilin mbështjellin mesin duke e rrotulluar disa herë; rrip leshi i gjatë e me shumë ngjyra për të lidhur fëmijën në djep. Me patllake në shokë. Lidhi shokën. I lidhnin fëmijët me shokë. Hyri në ujë deri në shokë. Ka një shokë ujë ka aq ujë, sa të arrin deri në mes, ka mjaft ujë. Ka rënë një shokë borë ka rënë aq borë, sa të vjen deri në mes, ka rënë mjaft borë.
- 2. fig. Rrip, brez. Shokë pluhuri. Shokë drite.
- Shoka e kumbarës krahin. ylberi.