Shtogtë ‹ kuptimi

SHTOGTË mb.

Që është bërë nga druri i shtogut. Fyell i shtogtë. Cyle e shtogtë.
Dyfek i shtogtë përçm. njeri që nuk është i zoti të mbarojë një punë, të zgjidhë një çështje etj.

Shih edhe: bishtartë bishtore bishtosje ahishtë ashtë bishtagyp bishtkorrë bishtagjatë bishtagjel bishtajë