SHTRIGË f.
- Figurë që përfytyrohet si një plakë e keqe, shumë e shëmtuar, e cila ha njerëz të gjallë dhe merret me magji për të bërë të këqija e dëme. Shtëpia (shpella) e shtrigës. E ngrënçin shtrigat! mallk.
- keq. Plakë e keqe, pa fëmijë e pa njeri, që nuk do askënd; plakë e shëmtuar dhe me vese e huqe të këqija; grua shumë dorështrënguar, zemërngushtë e shpirtzezë. Shtrigë e keqe. E gënjeu shtriga.
- zool. Flutur që hyn natën në koshere dhe ha mjaltin; flutur nate që tërhiqet nga drita e vjen rreth llambës.
- përd. mb. keq. Shumë dorështrënguar; zemërngushtë e shpirtkazmë.
* Kalë shtrigash (shtrige) zool. shih te KALË. Zog shtrige (zog ferre, zog miu ) zool. shih te ZOG.