Shuplakur ‹ kuptimi

SHUPLAKUR mb.

1. I sëmurur ngaqë e kishin goditur hijet, i shkalur, i shituar (sipas besëtytnive).
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Të shuplakurin e yshtnin.

Shih edhe: shuplak shuplakë shuplakem shuplakje shulak shular shulk shularkë shupkë