SILAH m. vjet.
- Brez i gjerë lëkure, shpesh i zbukuruar me qëndisje të arta, që shërbente për të mbajtur armët e brezit dhe pajimet e tyre. Me kobure në silah. Vuri (çoi) dorën në silah u bë gati të nxirrte armën. Vuri (ngjeshi, hoqi) silahun. Mbushi silahun me plumba.