SORRË f. zool.
- 1. Shpend me pendë të zeza të ndritshme e me sqep të kthyer, që ndërton çerdhe nëpër godina të braktisura e mbi drurë të lartë dhe që dëmton të mbjellat e pemët. Tufë sorrash. Krakërijnë sorrat. Është veshur me të zeza si sorrë.
- 2. Stërqokë.
- Si sorrat pas kërmës keq. me lakmi a me dëshirë të madhe. Me sa rri sorra në dy hunj (si sorra në dy hunj) asnjëherë, kurrë, kurrën e kurrës. E pagoi si prifti sorrën pagoi shumë shtrenjtë, e pagoi si frëngu pulën. Kur s'ke pulën, ha (edhe) sorrën shih te PUL/Ë, ~A. S'na i ka çukitur (s'na i ka ngrënë, s'na i ka pirë) sorra (pula) mendtë nuk e kemi humbur mendjen, nuk jemi aq të marrë a aq budallenj që të mos e marrim vesh, të mos e kuptojmë diçka. Rrit sorrën të të nxjerrë sytë i bën mirë një mosmirënjohësi. Sorra sorrës (korbi korbit) s'ia nxjerr sytë të këqijtë ose njerëzit e një grupi a të një tarafi e mbrojnë njëri-tjetrin.