SPROVOHEM vetv.
- 1. Mat forcat në një punë, tregoj zotësinë për të kryer një gjë të vështirë. U sprovua ta shkulte me rrënjë. U sprovuan kalorësit më të mirë.
- 2. Kaloj një provë; u qëndroj vështirësive e rrethanave të ndryshme. Është sprovuar në luftë (në punë). Miqësi që u sprovua në jetë.