Sypërmbys ‹ kuptimi

SYPËRMBYS ndajf.

1. Me kokën ulur e me fytyrë të ngrysur nga mërzia, nga pakënaqësia etj.; pa e parë tjetrin në sy kur i flet. Mos i rri mikut sypërmbys!
2. si mb. Që nuk vepron hapur, tinëzar.

Shih edhe: sypetrit syprinë sypatrembur sypallua syplasur sypafjetur