Sëndis ‹ kuptimi

SËNDIS kal. bised.

E shqetësoj, e brengos a e mërzit dikë, e sëkëlldis; e lëndoj. E sëndisi rëndë. Mos e sëndis!

Shih edhe: sëndisem sëndisje sënduk sëkëlldis sërish sëkëlldisem sëkëlldisur sëmundje sërishmi