TAGËR m. vjet.
- 1. E drejtë që ka një njeri për diçka. Tagër i plotë. Jashtë tagrit të tij. Njeri pa tagër. Ishte në tagrin e dikujt. S'kishte tagër. I dha tagër.
- 2. hist. Çdo taksë a tatim që i paguhej shtetit. Tagër i lartë (i paligjshëm). Tagra të rënda. Tagër doganor. Të ardhura nga tagrat. Paguanin (shlyenin) tagrat.