TALLËS mb.
- 1. Që të vë në lojë, të fyen e të bën qesharak përpara të tjerëve, që të tall; që përmban a që shpreh tallje. Buzëqeshje (fjalë, shprehje, këngë) tallëse. Vështrim (shikim, zë, ton) tallës.
- 2. si em. ~, ~I m. ~, ~IT. Ai që tall të tjerët, ai që tallet me dikë a me diçka.