Tebdil ‹ kuptimi

TEBDIL ndajf. bised.

Krejt ndryshe në veshje, në fytyrë, me pamje tjetër a me rroba të tjera për të mos u njohur. I veshur tebdil. U bë tebdil. Kishte dalë (bredhte) tebdil.

Shih edhe: tebeshir vertebër vertebror butebërës festebardhë vertebrorë hestebønne