TENDENCË f.
- Drejtim që dikush e ndjek me paramendim në veprimet, në sjelljet, në mendimet e në pikëpamjet e tij; prirje a drejtim që merr diçka gjatë lëvizjes ose gjatë zhvillimit të saj; prirje, synim. Tendenca politike (konservatore, intelektualiste, shoviniste, lokaliste). Tendenca rehatie (vetëkënaqësie). Tendencat kryesore të zhvillimit historik. Ka tendencë të kundërshtojë (të komandojë).