TESPIHE f. vet.
- Kokrra të vogla të rrumbullakëta a rruaza prej qelibari, prej sedefi, prej druri etj., të shkuara në një fill, që i përdorin pleqtë për të kaluar kohën ose që i përdornin muhamedanët për të numëruar dhe për të shoqëruar lutjet fetare. Një palë tespihe. Mbante tespihe.
- Dredh (tund) tespihet (zinxhirin) shih te DREDH. Heq (numëron) tespihet shih te HEQ.