TEVATUR m. vjet.
- Fjalë të shumta që thuhen poshtë e lart ose zhurmë që bëhet për një njeri a për një çështje. U bë tevatur i madh. Ç'është gjithë ky tevatur?!
- drejt. Dëshmim para gjyqit i disa vetëve të paanshëm për ato që kishin dëgjuar a që thuheshin në popull rreth çështjes që shqyrtohej. Bënin tevatur.
- përd. ndajf. Gojë pas goje, duke u thënë poshtë e lart. E kishte dëgjuar tevatur.