THADËR f.
- 1. Vegël prej metali, që njërën anë e ka si sqepar e anën tjetër si daltë dhe që përdoret për të gdhendur drurin a gurin ose për të shpuar brima në dru. Gdhend (latoj) me thadër.
- 2. përd. mb. fig. I hajthëm, por i fortë (për njerëzit). Është thadër ai.