THURUR mb.
- 1. Që është me gardh i rrethuar me gardh, i gardhuar. Vend (oborr) i thurur.
- 2. Që është bërë duke thurur njëra me tjetrën dy a më shumë fije, thupra etj. Me flokë të thurur me flokë të bërë gërshet.
- 3. Që është bërë me thurje, jo i endur. Pëlhurë e thurur. Bluzë e thurur.