Timar ‹ kuptimi

TIMAR m. hist.

Tokë a vend me madhësi të ndryshme, me të ardhura vjetore deri njëzet mijë akçe në vit, që u jepej në zotërim feudalëve spahinj, sipas shërbimeve që ata i sillnin Perandorisë Osmane. Sistemi i timareve.

Shih edhe: hetimor optimal fitimtar hetim hutim latim batim imtim çetim betim