Tinëz ‹ kuptimi

TINËZ ndajf.

Pa e parë, pa e dëgjuar a pa e ditur njeri, fshehtas. Iku (u nis, u largua) tinëz. Shikonte tinëz. Kush flet tinëz, i bie shpinës. fj. u.

Shih edhe: tingëz tinë tinëzi stinë tinar tinëzak tinëzar tingë patinë