Tinëz ‹ kuptimi

TINËZ ndajf.

Pa e parë, pa e dëgjuar a pa e ditur njeri, fshehtas. Iku (u nis, u largua) tinëz. Shikonte tinëz. Kush flet tinëz, i bie shpinës. fj. u.

Shih edhe: tinëzi tingëz tinë tinëzak tinëzar tinëzisht tinëzohem tingë tingëlla