TOPANXHË f. vjet.
- Armë brezi si revole, që mbushej nga gryka dhe që shkrepej me strall; kobure, pisqollë. Mbushi topanxhën. E qëlloi (e vrau) me topanxhë.
- S'bëhet dora topanxhë fj. u.
- a) çdo gjë a çdo punë do mjetet e saj;
- b) është gjë e pamundur, është diçka që nuk mund të bëhet.