Topitës ‹ kuptimi

TOPITËS mb.

Që të pret hovin, që të bën të ngurrosh a të tërhiqesh, që të pret; që të topit, që të sjell topitje; ndrydhës. Fjalë topitëse.
Që të lodh, që të këput; që të plogështon. Vapë topitëse.

Shih edhe: topitem topit topitje topitur topil top topçe topçi topthi