TRETËSIRË f.
- 1. Lëngu që del nga tretja e një lënde zakonisht të ngurtë në ujë a në një lëng tjetër. Tretësirë ujore. Tretësirë e lëngët.
- 2. Ajo që del nga përzierja e dy lëndëve të ngurta, e një lënde të ngurtë me një gaz etj., që shkrihen në mënyrë, të barabartë me njëra-tjetrën. Tretësirë e ngurtë.
- Tretësirë fiziologjike mjek. Tretësirë kripërash, e përgatitur në mënyrë artificiale, që ka veti të ngjashme me ato të plazmës së gjakut.