Tundër ‹ kuptimi

TUNDËR f. gjeogr.

Tokë e gjerë pa pyje e me bimësi të varfër në pjesën jugore të brezave arktikë, me klimë të ashpër dhe me ngrica të përhershëm.

Shih edhe: tundës tundem tund tundje tundues tundëlloj tundshëm tundohem tun