Tutelë ‹ kuptimi

TUTELË f. libr.

Kujdes i tepruar për dikë, që i ndrydh lirinë e veprimit, të mendimit a të sjelljes; kujdestari e rreptë. E futi (e mbante) nën tutelë. Shpëtoi (doli) nga tutela.

Shih edhe: tutël tutë tutem tutëloj tutër tutës tutjemë tutkë tutje