UDHËZUES m.
- 1. Ai që i tregon dikujt se si të veprojë për një punë a për të bërë diçka, ai që jep udhëzime. Udhëzues i kujdesshëm. Ka udhëzues. Dëgjon udhëzuesin.
- 2. Përmbledhje e rregullave dhe e mënyrave që duhen ndjekur për të bërë një punë a për të zhvilluar një veprimtari, libër me udhëzime për diçka; përmbledhje rregullash dhe mënyrash për përdorimin e diçkaje. Udhëzues i qartë (i gjatë, i hollësishëm). Udhëzues metodik (teknik). Udhëzues për mbledhjen e leksikut e të frazeologjisë. Udhëzues për përdorimin e televizorit. Hartoi (shpërndau) një udhëzues. Punon sipas (në bazë të ) udhëzuesit.
- 3. tek. Pjesë e një mekanizmi, që përcakton drejtimin nga duhet të lëvizë një vegël tjetër. Vendosi një udhëzues.
UDHËZUES mb.
- 1. Që përcakton rrugët dhe mënyrat për të bërë një punë a për të zhvilluar një veprimtari, që tregon si të veprosh; që përmban udhëzime. Material udhëzues. Shkresë udhëzuese. Rregulla udhëzuese. Tekst udhëzues.
- 2. tek. Që përcakton drejtimin nga duhet të lëvizë një vegël tjetër. Mekanizmi udhëzues. Vidhë udhëzuese. Boshti udhëzues.