Velet ‹ kuptimi

VELET mb.

I shkathët, i zgjuar e dinak; që s'bie lehtë në lak, që s'ia ha qeni shkopin; torlar. Nuse velete. Burrë (djalë) velet. Është velet.

Shih edhe: velët velem vele veleti velëz vel vello velur velka