VENDBANIM m.
- Vendi ku banojnë njerëzit për një kohë të gjatë, fshati a qyteti ku dikush ka banesën e tij; qendër banimi. Vendbanim i përkohshëm ( i përhershëm). Me vendbanim të qëndrueshëm (të paqëndrueshëm, të panjohur). Vendbanim i lashtë (i hershëm). Vendbanim i ri. Vendbanim ilir. Ndërroi vendbanimin.