VETËMOHIM m.
- Flijimi i vetes dhe i interesave vetjake për të mirën e përgjithshme, për të mbrojtur pronën e përbashkët e atdheun; qëndrim heroik, pa kursyer vetveten, kur e kërkon nevoja. Shembull vetëmohimi. Shpirti i vetëmohimit. Punë (përpjekje) plot vetëmohim. Tregoi vetëmohim. Kërkon vetëmohim. Luftoi me vetëmohim.