Vetëpërbuzje ‹ kuptimi

VETËPËRBUZJE libr.

Përbuzja e vetvetes, që lind nga ndjenja e turpit a e fajit ose nga një pendim i thellë.

Shih edhe: vetëpërsosje vetëpërmbajtje vetëlëvizje vetëmburrje vetëstërvitje vetëndezje vetëngrohje vetëngjizje vetëvendosje