VISHKULL m.
- 1. Thupër druri e hollë dhe e njomë; filiz a dru i ri, i hollë, i drejtë, pa degë e pa nyja. Vishkull thane (qershie). Vishkull dushku. Preu një vishkull. I ra me vishkull. I hoqi (i dha) një vishkull e rrahu me thupër.
- 2. Përd. ndajf. fig. Lakuriq, cullak. E la vishkull.