VJASKË f.
- E thelluar e ngushtë në sipërfaqen e diçkaje; e çarë, plasë. Vjaskat e pëllëmbës së dorës. Vjaskat e trungut të drurit. Vjaskat e pushkës (e tytës). usht. vija të thella në trajtë spiraleje brenda tytës së pushkës a të një arme tjetër zjarri, që shërbejnë për t'i dhënë predhës lëvizje dhe shpejtësinë rrotulluese. Gur me vjaska.
- Gjurmë si vijë që mbetet në një sipërfaqe pas kalimit nëpër të të diçkaje, vazhdë e hollë. Vjaskë gjaku.