Vërehem ‹ kuptimi

VËREHEM vetv.

1. vet. veta III. Vihet re, rastis, haset, ndodh diçka. Është vërejtur shpesh kjo dukuri. Vërehet se...
2. Pës. e VËREJ

Shih edhe: vërë vërtetem vëngërohem vërej vërtetohet vërejtje vërshim vërtetë vërsë